Cooper en Spencer

Ik heb altijd gezegd als ik voor nieuwe katten ga dan wil ik er 2 uit 1 nestje, welke combi dat was maakte mij niet uit. Broertje-broertje, broertje -zusje, zusje-zusje, alles was goed.

In januari 2021 was het dan zover, twee prachtige Maine Coon kittens kwamen bij ons wonen en kregen de namen Cooper en Spencer.

Zoeken naar diverse Categorieën
onderweg, auto, thuiskomst
Daar zitten ze dan, op naar het volgende spannende avontuur.
paspoorten, koopovereenkomst, kittens
De koopovereenkomst en de paspoorten met info over de vaccinaties

Eindelijk is het dan zover, vanmorgen om 08.00 uur vertrokken we om de tweeling Cooper en Spencer op te halen. De gekochte halsbandjes gaan mee, want we zijn echt bang dat we ze anders niet uit elkaar kunnen houden. Op naar Cattery Aroostook in Lichtenvoorde, toch een autoritje van ruim anderhalf uur. Om 09.50uur staan we dan voor de deur met een lege reistas was de 2 stoere mannen straks in mee terug gaan.

Na het ondertekenen van het koopcontract en het overhandigen van de paspoorten waren ze nu dan echt van ons. Snel ons eigen gekochte halsbandje om gedaan, want anders weet ik straks niet meer wie wie is. En zeg nou zelf, de kleuren groen en blauw zijn toch helemaal geweldig ? Helaas is de stamboom nog niet binnen. Deze is wel aangevraagd maar degene die daar over gaat bleek Corona gehad te hebben dus lopen ze een klein beetje achter met de administratie daar. Deze wordt ons nog nagestuurd.

Het blijkt dat er wel een verschil is gevonden, Cooper heeft namelijk 2 strepen over zijn rug lopen en Spencer lijkt wat kleiner te zijn….hmmm thuis maar eens even goed bekijken.

Na een liefdevol afscheid tussen de fokker, zijn gezin en de mannen zetten wij de twee stoere kerels in de auto op de achterbank.
Nou daar gaan we dan….op naar Schiedam, op naar hun nieuwe huis.

Onderweg

Nou daar liggen ze dan, Cooper en Spencer. Nog totaal geen benul van wat er gaat gebeuren en waar ze naar toe gaan, laat staan dat ze weten dat ze vanaf nu Cooper en Spencer gaan heten ipv Chivas en Ceres. Na een kwartier had Cooper er wel genoeg van en begon met miauwen, een echt baby miauwtje hahaha zo schattig. Hmmm ik krijg hem niet stil en kan er ook niet zo lekker bij vanaf de passagiersstoel naar de achterbank, wat ik ook doe hij blijft piepen. Spencer vind het allemaal wel best, die kijkt rustig om zich heen en wil eigenlijk best slapen.
Uiteindelijk toch maar even bij een benzinepomp gestopt, de reistas wordt voorin op schoot gezet zodat ik er makkelijker bij kan om ze te kroelen en gerust te stellen. Hoezo nu al verwend hahaha we zijn nog geen half uur op pad, tot zover onze plannen om ze niet teveel te verwennen hahaha jammer joh.

De thuiskomst

Om 12.00 uur rijden we het plein op, we zijn er yeahhhhh. Nog even een extra badlaken op de reistas heen, want ja het is best frisjes op 17 januari.
Onderweg hebben we zelfs hier en daar wat sneeuw gezien dus ja best een beetje brrr.

We zetten de tas in het midden van de woonkamer en doen het deurtje open, nou kom dan maar mannen. Voorzichtig komen ze 1 voor 1 naar buiten. Cooper uiteraard voorop, die is volgens mij echt blij dat hij eruit mag. In een tijger sluip modus lopen ze door de woonkamer, echt leuk om te zien, alles is nieuw en vreemd natuurlijk voor ze. Hier en daar lagen wat speeltjes in de kamer maar daar lopen ze aan voorbij, alles is nog te spannend om lang bij stil te blijven staan. Uit voorzorg had ik de slaapkamer deur dicht gedaan, anders zitten ze straks de hele dag onder het bed, en de kattenbak zonder meubel eromheen goed zichtbaar in de gang.

thuiskomst, onderweg, kittens, maine-coon
De allereerste foto in het nieuwe huis voor Cooper en Spencer
Cooper-Spencer, maine-Coon, kittens
Daar liggen ze dan, uitgeteld van de reis en vol vertrouwen op de krabpaal.

De kattenbak hadden ze al snel gevonden. Hey wat leuk daar kunnen we samen in, en al snel lagen ze er samen in te rollen. Ja dat is natuurlijk niet de bedoeling mannen. Heel de gang lag binnen 2 minuten vol met kattengrit. Tot zover een vrije kattenbak, wat ben ik blij met dit kattenmeubel zeg. Hoppa meubel in de gang, bak erin en weg rommel. Uiteraard nog even gekeken of ze snapten dat de bak nu hier stond maar ik kan je zeggen, dat hadden ze al heel snel door hahaha. 

Kraambezoek

Ook de krabpaal is gevonden, het lijkt er nu een beetje op dat dit hun veilig plekje wordt. Samen liggen ze op de bovenste etage. Moe van alle indrukken en de reis vallen ze beide in slaap.

Om 15.00 uur komt oma op kraambezoek. De mannen waren alweer wakker en liepen in de rondte. Na lang gespeeld te hebben met de kadootjes die oma had meegebracht is het tijd om te gaan eten. Beide krijgen een half zakje nat voer van Royal Canin. Hmmmm dat is lekker zeg, ze smullen er beide van.

Wel grappig, ze hebben beide een eigen bakje maar willen eigenlijk uit 1 bakje eten, waarschijnlijk zijn ze dit zo gewend natuurlijk. Na het eten van deze “grote” maaltijd volgt er een uitgebreide wasbeurt en gaan de mannen weer slapen.

Zo op het eerste oog lijken ze alles nog best te vinden, je mag ze optillen, kroelen vinden ze heerlijk en zelfs op schoot liggen doen ze graag. Ik ben benieuwd hoe de nacht strakst verloopt hahaha….ik hoop dat ze slapen maar heb er een hard hoofd in.

slapen, kittens, maine-coon
Heerlijk languit op zijn rug op schoot....Genieten met een hoofdletter G. (voor beiden 😉 )

4 gedachten over “de Thuiskomst”

Laat een antwoord achter aan Lydia Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: Sorry op deze foto zit copyright, neem contact op als je deze foto wilt gebruiken.