verzakking-rugwervels

Neurolyse, eerste keer

Spondylodese

mijn ervaringen

Al vanaf juli 2020 loop ik al te tobben met een rare pijn in mijn kuit. Na een jaar lang fysiotherapie en vele onderzoeken verder, komt er in augustus 2021 dan eindelijk een diagnose. Instabiliteit van de ruggenwervels L4 en L5. Dit is te verhelpen met een Spondylodese, een operatie waarmee de onderste ruggenwervels worden vastgezet. Door deze instabiliteit is er een zenuw klem komen te zitten, dit zorgt dus voor mijn pijnlijke kuit, ook wel uitstralingspijn genoemd.


Toen ik eindelijk wist wat het was, begon ook de zoektocht op internet. Als een malle was ik de hele dag, bijna elke dag, aan het zoeken naar meer informatie en met name naar ervaringen van anderen die deze operatie ook hebben ondergaan. Tijdens mijn zoektocht kwam ik veelal negatieve ervaringen tegen en maar een enkele positieve ervaring.
Met dit blog wil ik je graag meenemen in mijn verhaal, hoe is het begonnen, wat is het verloop en hoe eindigt dit?

Zoeken naar diverse Categorieën

Neurolyse, eerste keer

Maandag 15 maart 2021, om 06.45 uur vertrekken we naar het Haga ziekenhuis voor een Neurolyse aan de L5. Ik moet er om 07.30 uur zijn en wordt dan als het goed is gelijk geholpen.
Volgens de berichten moet ik 3 uur in bed blijven en mag ik er dan uit om even de benen te strekken of om te plassen. Uiteraard mag dit laatste alleen onder begeleiding van een verpleegkundige. Als het plassen is gelukt dan mag je naar huis.

Ik zit alleen op een kamer, door de Covid19 toestanden is het druk, maar dat geeft niet ik heb goede hoop. Straks als de neurolyse achter de rug is ben ik pijn vrij. Dat laatste heb ik mijzelf wijsgemaakt want die garantie geven ze helaas niet, maar……ik ben vol goede hoop.

Om 09.00 uur wordt ik opgehaald, niks geen operatie hemdje aan, nee gelukkig gewoon in makkelijk zittende, eigen kleding. Ergens was ik best een tikkie nerveus, en dat lange wachten heeft er geen goed aan gedaan, dus inmiddels ben ik stik nerveus voor wat er te gebeuren staat. In een ziekenhuis bed wordt ik van de 9e verdieping naar de 2e verdieping gebracht, naar een soort van operatie/behandelkamer. Daar moet ik overstappen van het ziekenhuis bed naar een operatie tafel en mag op mijn buik gaan liggen. Dat is best een uitdaging want die tafels zijn eigenlijk best smal en tikkie wiebelig.

De rug wordt ontsmet en de neurochirurg komt mij vertellen wat ze gaat doen. De gegevens worden nog even gecheckt, ben ik echt wel degene die op haar lijstje staat…? Gelukkig klopt alles en het gaat beginnen. Vol verwachting lig in op mijn buik met een half ontblote rug. Oke, nou daar komt ie hoor, zegt de neurochirurg…..mijn god, naar mijn idee heeft ze een mega spuit in haar handen…..ik draai mij om en probeer te ontspannen…..

neurolyse, wortelblokkade

Ah oké, nee dit is gewoon een prikje als een vaccinatie, dit is best te doen denk ik bij mijzelf. Ja jammer joh, dat was alleen het begin.
Met de naald in mijn rug wordt er gezocht naar de juiste zenuw om vervolgens de vloeistof te injecteren. 

Au…..shit, dit is echt niet leuk, is geen lekker gevoel zeg. Mijn bovenbenen worden erg zwaar en ik heb het gevoel alsof er een klein olifantje op mijn onderrug zit. Ik hou mij groot, gaat het mevrouw?…..eh ja hoor….. Bijna klaar hoor…..eh, oké…..
Net als ik wil zeggen dat ik er eigenlijk wel klaar mee ben en de pijn niet meer leuk is zegt de dame met spuit, nou het is klaar hoor, het is gelukt. Ik zie u over 6 weken bij de controle afspraak.”

Pfieuw gelukkig zeg het is voorbij. Naar mijn idee zit de spuit er nog in maar er wordt mij gegarandeerd dat deze er echt uit is en ik mag overstappen naar het ziekenhuis bed. Ik weet er nog een dank u wel eruit te persen op mijn meest vriendelijkste manier, nee wij worden geen vriendinnen.

Eenmaal op de afdeling wordt er gezegd dat ik goed moet drinken om die troep af te voeren uit mijn lichaam. Er wordt een kan met water neergezet met een glas ernaast, Nog een kopje thee mevrouw? Welja kom maar door hoor. Trouw als ik ben drink ik mijn glaasjes water …. Maarja wat er in gaat, moet er natuurlijk ook weer uit dus ik moet echt vreselijk plassen.
Shit het is pas 2 uur later en ik mag mijn bed niet uit. Ik moet echter zo nodig dat ik besluit te bellen. Mijn benen voelen prima, niks geen verlammings gevoel, helemaal niet gehad ook trouwens. Onder begeleiding wordt ik naar het toilet geholpen, dat lucht op hahaha

Aangezien het lopen zo goed ging wordt er besloten dat ik lekker naar huis mag. Je mag alleen niet zelf autorijden, dus bel ik iemand die mij op kan komen halen en rijden we een klein half uurtje later naar huis. De pijn in mijn kuit is nog aanwezig, maar dat heeft zijn tijd nodig werd er gezegd, ik ben natuurlijk weer veel te ongeduldig.

Weken gaan voorbij en ik merk nog steeds geen verbetering. Na 6 weken zit ik op controle afspraak bij de neurochirurg. Deze keer is het dr. Overdeveste. Ik doe mijn verhaal en vertel dat het niets gedaan heeft. Wederom wordt er een operatie geopperd maar hij wil het uiteindelijk toch nog een keer proberen om een andere plek aan te prikken, ter hoogte van de L4 deze keer.

Prima laten we het nogmaals proberen, waarom niet….ik was inmiddels ook bij een andere fysio begonnen met Dry Needling dus deze prik kan er ook nog wel bij.

Inmiddels ben ik ook weer voor een paar uur op therapeutische basis aan het werk. De ene dag gaat dit beter dan de andere dag, want lopen en staan gaat gewoon nog steeds niet geweldig. Ik heb het idee dat er toch wel iets van een verbetering inzit en geeft dat te danken aan de Dry Needling sessies. Of het echt helpt of niet…..ik weet het niet, ik had er veel goede dingen van gehoord en ik ben de pijn inmiddels goed zat dus ik pak alles aan om maar van de pijn af te komen.

Op naar de volgende afspraak voor Neurolyse nummer 2.

Neurolyse, eerste keer Meer lezen »

de Onderzoeken

Spondylodese

mijn ervaringen

Al vanaf juli 2020 loop ik al te tobben met een rare pijn in mijn kuit. Na een jaar lang fysiotherapie en vele onderzoeken verder, komt er in augustus 2021 dan eindelijk een diagnose. Instabiliteit van de ruggenwervels L4 en L5. Dit is te verhelpen met een Spondylodese, een operatie waarmee de onderste ruggenwervels worden vastgezet. Door deze instabiliteit is er een zenuw klem komen te zitten, dit zorgt dus voor mijn pijnlijke kuit, ook wel uitstralingspijn genoemd.


Toen ik eindelijk wist wat het was, begon ook de zoektocht op internet. Als een malle was ik de hele dag, bijna elke dag, aan het zoeken naar meer informatie en met name naar ervaringen van anderen die deze operatie ook hebben ondergaan. Tijdens mijn zoektocht kwam ik veelal negatieve ervaringen tegen en maar een enkele positieve ervaring.
Met dit blog wil ik je graag meenemen in mijn verhaal, hoe is het begonnen, wat is het verloop en hoe eindigt dit?

Zoeken naar diverse Categorieën

de Onderzoeken

Al heb ik dan lang moeten wachten op mijn afspraak bij de orthopeed ik voelde mij wel gehoord.
Eindelijk had ik het gevoel dat er echt serieus naar mijn klachten werd geluisterd en ik was ervan overtuigd dat er een oplossing zou komen.

Aangezien mijn ervaring met het Vlietland, nu Franciscus ziekenhuis, in Schiedam niet echt om over naar huis te schrijven was, heb ik er bewust voor gekozen om naar het Orthopedisch Centrum in Zoetermeer te gaan. Ik trof daar dr. v.d. Lugt. Er werden verschillende röntgen foto’s gemaakt.
Doordat het Orthopedisch Centrum niet zo heel erg groot is als een ziekenhuis werden de foto’s die waren gemaakt ook direct besproken. Zo kwam het voor dat ik meerdere malen nog even terug moest voor een foto waar ik voorover moest bukken, of achterover moest hellen voor de foto.
Tot slot werd er een afspraak ingepland voor een MRI in het LangeLand Ziekenhuis te Zoetermeer.

mri, onderzoeken, rontgen-foto's, spondylodese

De uitslag van de MRI werd een week later telefonisch besproken, eigenlijk kwam het erop neer dat de orthopeed mij hierin niet goed kon helpen en werd ik doorgestuurd naar een neuroloog. Dit onder andere omdat de orthopeed al dacht aan zenuwpijn en wellicht dat een zenuw blokkade mij hierin kon helpen. Hierin is de orthopeed niet toe bevoegd dus vandaar de doorverwijzing naar de neuroloog.

Op 05 februari 2021 een afspraak bij de neuroloog. Wel grappig want je krijgt dan een heel onderzoek dat je met je pink je neus aan moet wijzen, er wordt met een hamertje op je knie getikt, ik moest zelfs op 1 been gaan staan met mijn ogen dicht en mijn handen vooruit….nouja dat soortdingen dus.
Aan het einde van de rit kreeg ik een voldoende voor mijn opdrachtjes …. Yeahhhhhhhhh oké, maar wat gaan we nu doen aan de klachten? “Eh, Ja mevrouw wat wilt u eigenlijk ?” “Nou er is mij verteld dat een zenuwblokkade misschien kan helpen? ” “Ohja, ja dat kan misschien wel, maarja dat doen wij niet, dan verwijs ik u door naar de neurochirurg.”

De pijn is in de tussentijd zo ernstig geworden dat ik mij na een nachtdienst, waarna ik echt strompelend thuis kwam, op 12 februari 2021 heb ziek gemeld. Ik kan echt geen 10 meter meer lopen zonder pijn. De pijn zit in mijn kuit, maar ook in mijn heup…..het lijkt wel of de hele rechterkant niet meer meedoet.
Ik voel mij een oude vrouw van 80, zo niet nog ouder, maar ben pas 53.

Aangezien er in het LangeLand ziekenhuis geen neurochirurg zit werd ik doorverwezen naar het Haga ziekenhuis.
23 februari 2021 is er gelukkig een plekje vrij bij de neurochirurg in het Haga Ziekenhuis. De foto’s en de MRI worden erbij gepakt en zorgvuldig bekeken.
Er is nog een overleg met een andere neurochirurg maar dan komt uiteindelijk toch een plan van aanpak.

Op de foto denken ze namelijk te zien dat de wervels wat dicht tegen elkaar aan staan en het heel goed mogelijk is dat hierdoor een zenuw beklemd zit wat de pijn verklaard in mijn kuit. Dit zou kunnen komen door slijtage van de ruggenwervels. Gezien mijn leeftijd is dat heel goed mogelijk en komt het wel vaker voor.
Een operatie is mogelijk maarrrrrrrrr…….. we kunnen ook eerst een neurolyse gaan doen. Als dit werkt dan hoeft er geen operatie plaats te vinden.
Prima! laten we dat doen, ik zit niet echt op een operatie aan mijn rug  te wachten zeg …..Laten we hopen dat dit werkt.

Wat is een neurolyse:

Neurolyse is het verdoven/uitschakelen van een zenuw. Er wordt dan een verdovende en ontstekingsremmende vloeistof ingespoten.
Een neurolyse wordt ook wel zenuwblokkade genoemd. 

Het doel van de neurolyse is om de pijn te verlichten, en wordt toegepast bij mensen die pijnklachten hebben welke veroorzaakt worden door beschadiging van het zenuwweefsel.

de Onderzoeken Meer lezen »

de Voorgeschiedenis

Spondylodese

mijn ervaringen

Al vanaf juli 2020 loop ik al te tobben met een rare pijn in mijn kuit. Na een jaar lang fysiotherapie en vele onderzoeken verder, komt er in augustus 2021 dan eindelijk een diagnose. Instabiliteit van de ruggenwervels L4 en L5. Dit is te verhelpen met een Spondylodese, een operatie waarmee de onderste ruggenwervels worden vastgezet. Door deze instabiliteit is er een zenuw klem komen te zitten, dit zorgt dus voor mijn pijnlijke kuit, ook wel uitstralingspijn genoemd.


Toen ik eindelijk wist wat het was, begon ook de zoektocht op internet. Als een malle was ik de hele dag, bijna elke dag, aan het zoeken naar meer informatie en met name naar ervaringen van anderen die deze operatie ook hebben ondergaan. Tijdens mijn zoektocht kwam ik veelal negatieve ervaringen tegen en maar een enkele positieve ervaring.
Met dit blog wil ik je graag meenemen in mijn verhaal, hoe is het begonnen, wat is het verloop en hoe eindigt dit?

Zoeken naar diverse Categorieën

de Voorgeschiedenis

De voorgeschiedenis begon in juli 2020. Mijn kuit begon vervelend te doen, beetje krampachtig gevoel, soort zweepslag idee…niet goed te omschrijven eigenlijk. De huisarts gebeld en samen kwamen we eruit dat de fysiotherapeut misschien wat verlichting kon geven. De afspraak is gemaakt en een eerste bezoek volgt op 20 aug. 2020.  
De fysio vond mijn klachten nogal vaag, of ik iets had gedaan wat deze klachten veroorzaakte? Eh nou nee, ik ben niet gevallen, heb geen sport gedaan, heb mij niet verdraaid of wat dan ook. De klachten zijn er nou eenmaal en ik wil er van af. Wel hebben we (elektrische) fietsen gekocht en ben ik redelijk vaak aan het fietsen, nou is dat al snel als je bedenkt dat ik normaal nooit op de fiets te vinden ben, maargoed daar konden deze klachten niet vandaan komen, aldus de fysiotherapeut. 

Een onderzoek werd gestart door de fysio, voorover bukken, ruggengraad bekeken. Heeft u last van uw rug? Nope helemaal niet zelfs. Oke de kuit werd behandeld door het kneden van de fysio om de spieren hiermee los te krijgen, hopelijk gaf dit verlichting. Helaas niet voor mij, hij kon kneden wat hij wilde maar geen resultaat. Toen bedacht de fysio dat het wel uit mijn rug moest komen en werd mijn onderrug in behandeling genomen. Ondanks dat ik meerdere malen zei dat ik geen last had van mijn rug bleef hij volhouden dat het toch vanuit mijn rug kwam. Oke…dan zal het wel, hij heeft er tenslotte voor geleerd nietwaar…..

fysiotherapie, voorgeschiedenis, pijnlijke-kuit, uitstralingspijn
fysiotherapie, voorgeschiedenis, spondylodese

Nadat deze behandelingen ook niet het resultaat had wat de fysio had verwacht en ik nog steeds dezelfde klachten had, dacht de fysio dat het handig was als hij mijn kuit dan maar in ging tapen, wellicht dat dit ging helpen. Ik kan je zeggen, los dat het mij fantastisch stond zo’n knal blauwe tape op mijn kuit, dat ook dit mij geen verlichting gaf. Sterker nog de klachten werden erger en ik kreeg zelfs een soort van kloppende pijn. Als ik mijn been neerzette dan zag je de spieren gewoon bewegen/kloppen (pulseren). Het lopen ging ook steeds moeizamer, maar als ik dan weer even zat dan ging het wel weer dus zo tobde ik maar door. Trouw ging ik elke week op de bank bij de fysiotherapeut.

Na mijn verhaal over de pulsaties in mijn kuit dacht de fysio aan vaatvernauwing hij staakte alle behandelingen en stuurde mij 27 oktober 2020 terug naar de huisarts. Ik schrok mij rot want ja dat is nogal niet niks zeg….maargoed als dat het was dan zou het misschien een kwestie zijn van een stent erin en de klachten zouden zijn opgelost. (nee ik denk hier zeker niet makkelijk over en daar is echt wel wat tijd over heen gegaan eer ik zover was dat ik zo dacht).

Afijn afspraak bij de huisarts was zo gemaakt, gelukkig kon ik al snel terecht. De assistente zou het onderzoek doen en aansluitend een afspraak bij de huisarts om het onderzoek te bespreken. Gelukkig was er niets mis met mijn vaten, aan de ene kant natuurlijk super fijn….maarja wat was het dan?
Fysio hielp niet, daar was ik inmiddels ook al achter en ik had niet zoveel trek om terug te gaan. Ik vroeg de huisarts of er geen echo ofzo gemaakt kon worden zodat er binnenin mijn kuit gekeken kon worden hoe of wat.

En daar begon het….de molen was in werking gezet. De huisarts stuurde mij door naar een orthopeed aangezien hij hier zelf de mogelijkheden en bevoegdheden niet voor had.
De afspraak bij deze beste man liet door Covid19 behoorlijk op zich wachten, 04 januari 2021 was ik dan eindelijk aan de beurt. De pijn was in die tijd behoorlijk toegenomen, lopen en staan ging steeds vervelender. Wel was ik nog steeds aan het werk, al ging dit wel steeds moeizamer, en kwam ik werkelijk bijna strompelend thuis na mijn diensten. Ik werk als verzorgende in een woonzorgvoorziening voor ouderen, dus je begrijpt dat ik aardig wat af loop op een dag.

te weinig woorden ? vooral moet het woordje voorgeschiedenis wat vaker voor gaan komen in de tekst.

Ook moet er voorgeschiedenis en een link worden toegevoegd. eens kijken welke link ik kan linken aan het woord voorgeschiedenis. 

Blog

de Voorgeschiedenis Meer lezen »

error: Sorry op deze foto zit copyright, neem contact op als je deze foto wilt gebruiken.