Roodpootvalk
Roodpootvalk
Roodpootvalk
Vorige week dinsdag was het een mooie dag. Het zonnetje kwam in de ochtend lekker door dus het beloofde een mooi dag te worden. Iets anders dan wat de voorspellingen waren want die hadden voorspeld dat het de hele dag zou gaan regenen.
Het mooie weer was dus eigenlijk een mooi kadootje van moeder natuur. Kadootjes moet je uitpakken dus ik besloot die dag om ook maar eens een kijkje te gaan nemen bij de Roodpootvalk.
Deze leukerd was al een paar dagen gezien en nog niet eens zover bij mij vandaan ook. De spullen waren zo gepakt, vol goede moed vertrok ik op weg naar de Roodpootvalk. Er waren al veel foto’s van de roodpootvalk gepost op Facebook, de 1 nog in een leukere pose dan de ander. Er waren zelfs foto’s geplaatst dat deze valk een muisje had gevangen en dat voor de neus van de vele fotografen op zat te peuzelen. Als dat mij nou ook eens gegund zou zijn he, dat zou echt heel leuk zijn.
Hmmm oke nou dat beloofd wat, zal je zien…lukt het mij natuurlijk weer niet om deze roodpootvalk te fotograferen.
Ik begon aan de wandeling ernaartoe, en ik kwam steeds meer mensen/fotografen tegen die op de terugweg waren naar de auto. Allen wisten te vertellen dat de valk zich nu al ruim anderhalf uur niet meer had laten zien. Oh oh dat beloofd echt niet veel goeds, eigenwijs als ik ben wandelde ik stug door, in de hoop dat hij toch weer terug kwam.
Aangekomen op de parkeerplaats, welke overigens helemaal niet druk was wat ik wel had verwacht maargoed, stond er net een man zijn spullen op te ruimen.
Ik begon een gesprekje en vroeg hem of hij de beroemde roodpootvalk had gezien vandaag. Nou dat had hij wel en hij had er ook mooie foto’s van kunnen maken maar hij was na een half uurtje of zo weggevlogen. De beste man had een uur staan wachten maar het schatje kwam niet meer terug, vertelde de vriendelijke meneer op de parkeerplaats.
Na een kwartiertje aan de wandel te zijn geweest zag ik een klein groepje fotografen staan bij een aantal paaltjes. Oke hier zou het dan dus moeten zijn. Gelukkig was ik dus niet de enige. Op mijn gemak zette ik mijn statief op en plaatste hierop mijn camera. En wat denk je…….ik had geluk. Na ongeveer een half uurtje kwam de roodpootvalk ineens stilletjes laag over de grond aangevlogen en ging vlak voor onze neus op de paaltjes zitten.
Adrenaline stroomde rijkelijk door mijn lijf en alle camera’s klikten er vrolijk op los. Alle veren werden gepoetst en er werd ook nog tot 2x toe een braakbal opgegeven. Wat geweldig om mee te mogen maken zeg. Na een half uurtje was hij het weer zat en vloog weer de weilanden in. Met zo’n kleine 600 foto’s vond ik het eigenlijk wel welletjes geweest, en ging ik weer op pad naar mijn auto.
Ik heb genoten van het kadootje van moeder natuur. Een uur later begon het vreselijk te regenen en kregen de weervoorspellers toch nog gelijk, het werd een natte middag. Voor mij niet erg, ik had waar ik voor was gegaan.