De Anesthesist

Spondylodese

mijn ervaringen

Al vanaf juli 2020 loop ik al te tobben met een rare pijn in mijn kuit. Na een jaar lang fysiotherapie en vele onderzoeken verder, komt er in augustus 2021 dan eindelijk een diagnose. Instabiliteit van de ruggenwervels L4 en L5. Dit is te verhelpen met een Spondylodese, een operatie waarmee de onderste ruggenwervels worden vastgezet. Door deze instabiliteit is er een zenuw klem komen te zitten, dit zorgt dus voor mijn pijnlijke kuit, ook wel uitstralingspijn genoemd.


Toen ik eindelijk wist wat het was, begon ook de zoektocht op internet. Als een malle was ik de hele dag, bijna elke dag, aan het zoeken naar meer informatie en met name naar ervaringen van anderen die deze operatie ook hebben ondergaan. Tijdens mijn zoektocht kwam ik veelal negatieve ervaringen tegen en maar een enkele positieve ervaring.
Met dit blog wil ik je graag meenemen in mijn verhaal, hoe is het begonnen, wat is het verloop en hoe eindigt dit?

Zoeken naar diverse Categorieën

de Anesthesist

Nadat 3 maal het gesprek met de anesthesist is uitgesteld, is het vandaag dan toch eindelijk zover. Om 09.55 uur gaat de telefoon, de afspraak is telefonisch en dat is wel zo handig nu in deze corona tijd. Er worden vragen gesteld of ik allergisch ben en al eerdere operaties heb ondergaan. Ook de vragenlijst die ik van tevoren heb moeten invullen wordt erbij gepakt. Ik kreeg een compliment dat ik bijna al 1 jaar lang gestopt ben met roken…yeahhhh daar ben ik ook super trots op, en ik vond het leuk dat Klaas Vaak het even ter sprake bracht.

Er werd nog even naar mijn lengte en gewicht gevraagd, oeps….gelukkig werd daar verder geen commentaar op gegeven. Dan volgt de uitleg over de anesthesie.
De operatie gebeurd onder volledige narcose. Gelukkig maar want het lijkt mij vreselijk naar om alles te horen tijdens de operatie brrrrr.

narcose, anesthesist

Voordat ik op de operatie kamer kom is er een infuus ingebracht en wordt er een bloeddruk band aangelegd alsmede allerlei draden geplakt welke aangesloten worden om mijn hartslag in de gaten te houden tijdens de operatie. Ik herinner mij nog dat dat infuusprikken altijd zo pijnlijk is in je hand, maarja het werkt wel en dat is het belangrijkste.

Ik lig op mijn rug wanneer ik de verdoving krijg toegediend. Als ik eenmaal in dromenland ben dan wordt er een slang in mijn keel gebracht om mij te ondersteunen bij het ademen, tevens wordt er een katheter ingebracht. Ik ben echt zo blij dat ik dat allemaal niet bewust meemaak. Met mijn werk als verzorgende zet ik zo nu en dan een katheter bij bewoners die dit nodig hebben, en dat vind ik al een dingetje…dus ja … nee niet fijn…. Hopelijk is hij er ook gelijk uit na de operatie, maar dat kon de beste man mij niet garanderen.

Als de tube en de katheter zijn ingebracht wordt ik op mijn buik gedraaid en in de juiste positie gemanoeuvreerd. Een niet geheel vrouw vriendelijke positie maarja, ook daar maak ik gelukkig niets van mee…..lang leve de narcose.

In totaal gaat de operatie ongeveer 2.5 uur duren, daarna wordt ik naar de uitslaapkamer gebracht en zal dochterlief gebeld worden. Als ik goed wakker ben mag ik naar de zaal. Volgens protocol staat er dat je na de operatie zo’n 3 nachten in het ziekenhuis moet blijven, maar ik heb al verhalen gehoord dat ze na 2 nachtjes al naar huis mochten….we gaan het zien.

anesthesist, verdoving, narcose

Dan komt de belangrijkste vraag…..wanneer gaat het gebeuren ? Een vraag die ik eigenlijk al aan het begin van het gesprek wilde stellen maar ik kon mij nog inhouden. Helaas kon de anesthesist deze vraag niet beantwoorden, hij vertelde mij dat hij degene was die nu groen licht gaf voor de operatie, maar dat de datum werd bepaald door het opname bureau. Oke top, ’s middags maar even bellen dan….ik ben echt zo nieuwsgierig hoelang het nog gaat duren.

Rond 12.00uur kon ik mij niet meer beheersen en belde ik bureau opname met DE vraag der vragen. Even wordt het stil aan de andere kant van de lijn en wordt ik vriendelijk in de wacht gezet. Ohjee het zal toch niet dat ik nog geen datum te horen krijg he?
Maar dan komt de vriendelijke dame terug aan de telefoon en verteld mij dat de datum 11 oktober gaat worden. Deze datum is wel onder voorbehoud, want komt er een spoed tussendoor of zijn er niet genoeg bedden beschikbaar dan wordt de afspraak verplaatst.

Wow oke, 11 oktober, jeetje dat is al over 2 weken! Ik ben super blij, en dat klinkt natuurlijk best gek want het is best wel een zware operatie, maar vandaar uit kan het alleen maar beter gaan en kan de revalidatie beginnen, en daar heb ik echt super veel zin in. Op naar een pijnvrij leven. Nu maar hopen dat 11 oktober inderdaad blijft staan en er geen gekke dingen tussen gaan komen.

De Anesthesist Meer lezen »