katten tuigjes
Cooper en Spencer
Ik heb altijd gezegd als ik voor nieuwe katten ga dan wil ik er 2 uit 1 nestje, welke combi dat was maakte mij niet uit. Broertje-broertje, broertje -zusje, zusje-zusje, alles was goed.
In januari 2021 was het dan zover, twee prachtige Maine Coon kittens kwamen bij ons wonen en kregen de namen Cooper en Spencer.
Zoeken naar diverse Categorieën
Van de week zijn Cooper en Spencer voor het eerst naar buiten geweest op het balkon.
Helaas is mijn balkon nog niet Catproof en aangezien ik als de dood ben dat ze van 2 hoog naar beneden springen, mochten ze alleen mee onder begeleiding en met een tuigje om.
Nou had ik dat vorige maand ook al een keer geprobeerd maar toen waren de tuigjes nog veelste groot, of Cooper en Spencer gewoon nog te klein hahaha. Drie keer schudden en tuigje was los, hmmm toentertijd niet helemaal handig en betrouwbaar dus.
We zijn een maandje verder en ook alweer wat gegroeid dus reden genoeg om nogmaals de tuigjes te passen. Het aandoen was wederom een dingetje hoor….Ik dacht nou dat doe ik even, maar daar dachten de mannen anders over. Uiteindelijk met wat doorzettingsvermogen is het mij toch gelukt. Ze pastte weliswaar een stuk beter dan een maandje terug. Toen ze eenmaal het tuigje aan hadden vonden de mannen het wel prima, en lieten ze het tuigje gewoon met rust alsof het de normaalste zaak van de wereld was en liepen vrolijk heen en weer.
Oke nou dat beloofd wat…daar gaan we, op naar de grote buitenwereld..…loopbandje eraan…deur open….kom maar jongens…..
Ja jammer joh, de tweeling dacht er duidelijk anders over en bleven gewoon zitten waar ze zaten zonder zich dan ook maar een centimeter te verroeren. Je ziet echt leuke filmpjes van katten die aan een tuigje mee naar buiten gaan om te wandelen, hetzij in een bos of zelfs op het strand. Helaas….die van mij zijn met geen mogelijkheid te verleiden om mee te gaan naar het balkon, laat staan om mee te gaan om te wandelen hahaha
Nou had ik die moeite natuurlijk niet voor niks gedaan dus als je niet uit jezelf wil dan maar met een beetje hulp van mij.
Hoppa 1 voor 1 de mannen opgepakt en buiten gezet. Nou nou nou wat een succes zeg pfffff. Ik geloof dat ik het leuker vond dan Cooper en Spencer, wat een stel.
Doodstil bleven ze zitten waar ze waren neergezet, voorzichtig keken ze van links naar rechts, maar doken weer in elkaar als er een auto beneden voorbij reed.
Na een kleine 5 minuten zo te hebben gezeten, bedacht Cooper dat hij wel durfde te lopen….voorzichtig ging hij op onderzoek uit. Spencer bekeek het eens vanaf zijn plek en besloot na 5 minuten het zo aangekeken te hebben dat hij dat ook wel durfde. Nou is mijn balkon niet zo groot, en was ik al begonnen met de voorbereidingen om het balkon Catproof te maken waardoor het dus lekker opgeruimd was. Hierdoor waren Cooper en Spencer natuurlijk snel uit gesnuffeld, en was het Spencer die als eerste spontaan doorhad dat hij naar binnen kon lopen. Cooper had dit natuurlijk weer gezien van zijn broer dus die vloog er achteraan.
Resultaat de katten zaten binnen en ik zat buiten met mijn goede gedrag hahaha
Of het kwam doordat er best veel wind stond, of dat mijn mannen het buiten zijn gewoon niet leuk vonden ik heb geen idee….maar een succes was het deze keer zeker niet. Wie weet, als ooit mijn balkon Catproof is, de deur de hele dag “veilig” open kan staan en ik zelf op het balkon in het zonnetje zit dat Cooper en Spencer het misschien toch leuk gaan vinden….voor nu dus nog maar lekker binnen blijven, zonder tuigje en zonder wind.
