Hoe gaat het nu, 1 jaar later
Spondylodese
mijn ervaringen
Al vanaf juli 2020 loop ik al te tobben met een rare pijn in mijn kuit. Na een jaar lang fysiotherapie en vele onderzoeken verder, komt er in augustus 2021 dan eindelijk een diagnose. Instabiliteit van de ruggenwervels L4 en L5. Dit is te verhelpen met een Spondylodese, een operatie waarmee de onderste ruggenwervels worden vastgezet. Door deze instabiliteit is er een zenuw klem komen te zitten, dit zorgt dus voor mijn pijnlijke kuit, ook wel uitstralingspijn genoemd.
Toen ik eindelijk wist wat het was, begon ook de zoektocht op internet. Als een malle was ik de hele dag, bijna elke dag, aan het zoeken naar meer informatie en met name naar ervaringen van anderen die deze operatie ook hebben ondergaan. Tijdens mijn zoektocht kwam ik veelal negatieve ervaringen tegen en maar een enkele positieve ervaring.
Met dit blog wil ik je graag meenemen in mijn verhaal, hoe is het begonnen, wat is het verloop en hoe eindigt dit?
Zoeken naar diverse Categorieën
1 jaar later…
Bizar zeg, ik keek gister op de kalender en bedacht mij ineens dat het vandaag precies een jaar geleden is dat ik onder het mes ging voor de Spondylodese operatie. Eigenlijk voelt het nog helemaal niet als een jaar geleden, hoelang dan wel precies zou ik je niet kunnen vertellen, maar een jaar ?? Nou ja het is nou eenmaal zo, en wat is er veel gebeurd allemaal, bizar.
Ik zag overigens dat ik mijn laatste blog heb gemaakt toen ik net de nacontrole had gehad in het ziekenhuis. Stom dat ik daarna niets meer gepost hebt eigenlijk, maarja laten we het er maar op houden dat ik erg met mijzelf aan de slag ben gegaan om hier sterker uit te komen. Laten we een kleine terugblik doen vanaf de nacontrole van 3 maanden na OK.
Nadat ik bij de chirurg was geweest voor de nacontrole, nou ja bij de assistente dan maargoed dat maakt niet uit, had ik ook groen licht gekregen om weer te gaan opbouwen met mijn werk. Onnodig om te vermelden dat dit alles uiteraard onder begeleiding ging van de Arbo arts. Aangezien ik als verzorgende werk in een woonzorgvoorziening voor ouderen was het wel noodzakelijk dat ik het vooral rustig aan zou gaan opbouwen. Rustig aan….eh ja, makkelijker gezegd dan gedaan voor mij weer natuurlijk….iets met grenzen bewaken 😉 De bedoeling was om met 2 uurtjes te gaan beginnen, maarja wat zijn nou 2 uurtjes, die zijn voorbij voor je het weet. Mijn teamleider hield dit echter wel heel goed in de gaten en zorgde ervoor dat ik hiermee niet over mijn grenzen ging door langer te blijven dan was afgesproken met de Arbo. Hij was allang blij dat ik er weer was en wilde niet dat ik weer zou uitvallen.
In het begin was het puur wat administratieve dingetjes die ik in die paar uurtjes deed. Al snel ging ik volgens het schema van de arbo naar 4 uurtjes, en dat dan ook in 4 dagen per week. Nou heb ik niet voor niets voor de zorg gekozen dus dat administratieve gedoe was ik na een tijdje ook wel zat, anders had ik wel een kantoorbaantje gehad toch ? Dus voorzichtig begon ik mij ook weer met de bewoners te bemoeien. Hmmm dat was nog wel een dingetje, want zo makkelijk als het voorheen ging was het natuurlijk allemaal niet meer. Ik moest best opletten hoe ik bepaalde handelingen deed omdat ik anders simpelweg gewoon last kreeg van mijn rug/wond. Want ook al voelde ik mij goed, en ging het lopen echt supergoed, van binnen was er nog wel het 1 en ander wat moest helen in mijn lijf/rug.
Opbouwen
Ik weet niet of ik het al eerder had vermeld, maar als je 1 jaar in de ziektewet zit en je dus het 2e jaar ingaat dan heeft dat ook gevolgen voor je salaris. Dit is gewoon volgens CAO vastgelegd dus kan je niks aandoen, maar vervelend is het wel, want je krijgt ineens nog maar 70% van je salaris ipv de normale 100%. Zo was dit dan ook bij mij het geval, maar……en dat is dan wel weer fijn, je krijgt alleen 70% over de uren dat je nog ziek gemeld bent. Dus in mijn geval, ik werkte inmiddels al weer 16 van de 32uur per week, was dit ook maar voor 16uur het geval. Mooi dat scheelde gelukkig weer iets.
Naast het opbouwen qua uren op het werk ging ik ook elke week trouw naar de fysio, waar ik keer op keer weer verschillende oefeningen moest doen. De fysio vertelde mij dat we voorlopig nog wel een jaar aan elkaar vastzaten dus deze uitstapjes hoorde op een gegeven moment gewoon bij de weekplanning. Daarnaast ging ik ook veel wandelen, het weer leende zich er prima voor. Zo zat ik op een gegeven moment op de 5km en dat 2x per week. Achteraf bleek dat iets teveel te zijn want ik kreeg toch wel wat last van mijn rug. Dus even een stapje terug gedaan, want ja de uren op het werk werden ook meer dus beweging had ik genoeg.
In mei van dit jaar ben ik weer volledig gaan werken. Dat was precies 7 maanden na de operatie, wat op zich best snel is want er staat 9 maanden tot een jaar voor, maargoed ik ging prima dus waarom niet toch? Ook kon ik weer voorzichtig mijn hobby fotografie oppakken en ging hier voor ook weer zo nu en dan op pad. Oke een hele dag met een zware rugzak was teveel gevraagd, maar een ochtendje in de natuur ging prima.
In juli ben ik zelfs een week naar IJsland geweest, heb daar veel gelopen en ben mijzelf daar ook wel een aantal keer tegengekomen, want bergje op is best zwaar, maargoed het is gelukt en het was waanzinnig !! Ook met het offroad rijden daar heb ik totaal geen last gehad van mijn rug.
Het klinkt gek, maar als je dan weer, bijna volledig, bent hersteld kijk je ook heel anders tegen bepaalde dingen aan. Zo kwam ik erachter dat het na bijna 9 jaar tijd werd voor een functie elders, een nieuwe uitdaging, en ben ik per 01 augustus dit jaar begonnen als Revalidatie Verzorgende hahaha hoe ironisch klinkt dat….
Gelukkig werk ik dus nog steeds in de zorg, en gaat dit prima met mijn rug. Het kan dus wel degelijk na een Spondylodese operatie om te blijven werken in de zorg. Al besef ik mij dat ik echt heel veel geluk heb gehad, je hoort helaas ook andere verhalen. Bij mij is het dus goed gegaan en daar ben ik heel dankbaar voor. Hopelijk is dit blog een steuntje in de rug voor degene die nog over een operatie twijfelen. Voor mij begint nu met een nieuwe baan en een “gerepareerde” rug een volgend hoofdstuk in mijn leven. We gaan het zien wat dat allemaal gaat brengen.
Bedankt allemaal voor het lezen van mijn ervaringen, ik heb het met plezier geschreven en ik hoop dat het anderen misschien wat kan helpen. Mochten er vragen zijn waarvan je denkt dat ik die kan beantwoorden mag je die mij altijd stellen natuurlijk. Dit kan via het contact formulier of gewoon via een reactie onder de blog verhalen.
Hoe gaat het nu, 1 jaar later Meer lezen »